Vorige week appte mijn moeder. Na 20 jaar trouwe dienst was haar strijkplank aan metaalmoeheid gestorven. In elkaar gestort, en niet meer te repareren.
Mijn eerste antwoord was, oh je mag de mijne wel hebben want ik gebruik hem toch nooit.
Weet je het zeker? Ja hoor mams, ik gebruik hem niet, nooit niet, nooit gedaan ook.
Opeens bedacht ik me dat dat volgens mij een dingetje van onze generatie is. Niet strijken.
Wij hangen (ja wij, Emiel hangt de was ook gewoon op.) de was strak, uitgeklopt en ondersteboven op. Vooral spijkerbroeken doen het daar erg goed op. Overhemden gaan over een hanger, en de rest gewoon netjes aan knijpers. Is het droog dan strijk ik het met mijn hand goed glad, en vouw ik het op. Recht de kast in en klaar.
Okey, mijn kast is iets minder geordend (en wat voller) dan die van mijn moeder. En Emiel hoeft niet in smoking naar zijn werk, overhemden hoeven ook niet, dus dat scheelt ook een hoop strijkwerk. Beddengoed kreukelt toch wel, dus waarom zou ik het strijken, en zakdoeken die gestreken zijn laten het snot erdoor glijden ipv het op te nemen, dus dat is ook niet nodig.
Al met al komt het erop neer dat ik al zolang ik op mezelf woon niet strijk. Weet prima hoe het moet hoor, mams leerde het me. Kan zelfs vouwen in broeken persen (geleerd op het werk voor een toen 75 jarige cliënt die niets anders droeg) Zal over een paar jaar waarschijnlijk mijn strijkijzer moeten opduiken om Polletje haar strijkkraaltjes te strijken. Maar dat kan vast ook gewoon op tafel. Dus mams, je strijkplank komt eraan!
Strijk jij ook niet? Of vind je dat ik er altijd super gekreukeld bij loop en dat dat echt niet kan?
hotsablog.wordpress.com 
Nooit eerder durven zeggen maar je hebt inderdaad altijd onwijs gekreukte kleding aan:P, oftewel; nieuwe mode 😉
Ik strijk ook nooit, hoeft niet en hekel aan. Als het nodig is strijk ik Mark zijn overhemd voor een bruiloft, maar dat is het dan ook:)!
Scheelt ook weer tijd niet strijken 😀
LikeLike